We hebben een hoop mooie plannen voor 2024. En we hebben een organisatie kunnen inrichten die goed is toegerust om haar taken succesvol uit te voeren. In verhouding tot de omvang en het inwonersaantal van ons werkgebied, is Kunstgebouw in vergelijking met de provinciale ondersteuningsinstellingen in andere provincies, nog bescheiden van omvang. Maar we zijn compact, gedigitaliseerd, en kwalitatief goed bemenst, en daarmee gaan we ook in 2024 weer veel goeds bereiken.

En er zijn wat stevige uitdagingen.

Kunstgebouw ziet zich net als veel spelers in de sector, geconfronteerd met hoge loon- en prijsstijgingen. Gemeenten hebben de komende jaren te maken met meer taken en minder financiële ruimte.

Vooral in de kleinere gemeenten leidt dit tot bezuinigingsopgaven, waarvoor de oplossing niet zelden in het sociaal domein en in cultuur wordt gezocht. In cultuureducatie en -participatie. Niet omdat cultuur niet belangrijk is. Maar omdat het kan, omdat cultuur vaak niet vast zit in stenen en vaste contracten, maar klein is en kwetsbaar.

Terwijl juist in deze tijd van grote transities, van verandering en onzekerheid, van financiële en mentale stress bij veel gezinnen, is er nood aan verbinding in de samenleving. Aan erbij horen en meedoen, aan nieuwe perspectieven en creatieve oplossingen. Dat is nodig om weerbaar te worden en te blijven, als mens, als groep, als samenleving. En om weer te kunnen bouwen aan vertrouwen in politiek en overheid.