Vooruitkijkend
Zoals dat gaat is het nu, op het moment van het schrijven van dit jaarverslag, al bijna niet meer voor te stellen dat we in een lockdown zaten, dat alles dicht was en we elkaar alleen via schermen ontmoetten.
De vrijheid hier is weer snel gewend, maar staat in schril contrast tot de situatie in Oekraïne. De oorlog daar stelt alles in een ander daglicht. Onze zorg over hoe de maatschappij in het algemeen en de cultuursector in het bijzonder kan herstellen van corona, verschiet van kleur bij de gedachte aan de oorlog, het leed, de mensen daar, de nabijheid van dreiging.
Het besef hoe kwetsbaar onze gekoesterde vrijheid is, maakt nederig en zet aan tot actie. Om vanaf jonge leeftijd verbeelding en verwondering aan te spreken en belangrijk te maken. Want een betere wereld begint bij de verbeeldingskracht om hem vorm te geven. Om beeld- en mediawijsheid te ontwikkelen, want de kracht van film en beeldtaal kan worden ingezet om veel moois, maar ook veel lelijks teweeg te brengen. Hoe dat onderscheid te maken kun je niet vroeg genoeg leren. Om ook de zwakkeren in de maatschappij een plek te geven waar zij met hun stem, hun lijf, hun idee of alleen met hun aanwezigheid erbij kunnen horen en mee kunnen doen. Want pas dan komt er verbinding en pas daarna kan de rest aan bod komen.
Cultuur is een luxe én een noodzaak. We zullen in 2022 en verder blijven zoeken naar hoe wij binnen de mogelijkheden van een kleine organisatie in een grote provincie in een nog grotere wereld, onze missie kunnen nastreven: toegang tot cultuur voor iedereen, en onze versie van een betere wereld.
